Slapen in een
2-persoonstentje is onderdeel van ons dagelijks fietsgenoegen. Het opzetten van
dat lappenhuisje op goed onderhouden gras is de ultieme wens van
lange-afstand-fietsers, maar kent zo zijn beperkingen: de badkamer met toilet is
àltijd buiten. Op een fatsoenlijke, verlichte camping dien je dus eerst een
broek aan te trekken alvorens slaapdronken naar het toiletgebouw te schuifelen
voor nachtelijk geguts. Zeker als er ’s avonds meerdere biertjes gedronken
zijn, gaan die urinemarathons zich herhalen. Creativiteit staat ten dienste van
dit ongemak en wij doen dat als volgt: Een conservenblik van 1 liter hoort bij
de basisuitrusting van onze tent en heeft binnen een vaste plek, zodat we die
blindelings kunnen vinden. Het ledigen van onze blazen in het tentje vereist
enige lenigheid, maar met een goed geoefende yogastand lukt dat. Missers midden
in de nacht boven je eigen slaapzak (!), zijn onvergeeflijk, dus onze urinale
richttechniek is van hoog niveau. Het half gevulde blik met geel, warm
lichaamsvocht dient vervolgens met gestrekte arm veilig buiten de tent gebracht
te worden. Ook dat vereist een goede motorische controle, wil men de bagage
droog houden. Even schudden met het blik boven het gras bevordert de
hanteerbaarheid voor de volgende aandrang.
Mocht iemand zich
afvragen of Annelies een ovaal blik hanteert, dan is het antwoord: Neen,
Annelies heeft een verstelbare sproeikop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten