Booming

We waren al gewaarschuwd voor de booming oil industry aan de westkant van North Dakota.
De grazige, golvende heuvels in Montana vertoonden plotseling jaknikkers, boortorens, uniform aangelegde woondorpen voor de workers en gigantische terreinen met buizen, machines, opslagplaatsen en tanks.

Aanvankelijk was dat weer een verrassing in het landschap. Ook deze metalen werelden zijn boeiend als je het lijnenspel daarin kunt waarderen.
Willingston is een centrum daarvan en dat is merkbaar. Veel nieuwe motels, fastfood, ruime bypasses en vrachtverkeer.
We vonden een camping aan de noordkant.
"No tents" toonde een papier in het raam van de office.
No tents?... Wat zullen we nu hebben? Gras genoeg over.
De eigenaresse legde uit dat dit niet voor ons gold. Driekwart van de camping was bezet door RV's van werklui in de olie-industrie. Werkers die jarenlang in een tent wilden slapen werden geweerd, omdat die problemen veroorzaakten. Wij als doortrekkers, was een andere zaak.
De snelle aanwas van een grote hoeveelheid mannen veroorzaakte trouwens meer voorspelbare problemen. Vechtpartijen, alcohol, drugs en prostitutie.
Het was de snelle verandering in deze rustige boerengemeenschappen, die ook ons trof: in Stanley is een aardig cityparkje waar we niet van de politie in een tent mochten overnachten. Nooit meegemaakt dat de politie niet ons overal mee hielp. Regel was regel! Normaal krijgen we altijd en overal toestemming om "overnachtingsregels" aan de kant te zetten. De hermandad komt dan zelfs 's nachts nog even langs om te waken over onze veiligheid.
Na een paar dagen waren we door de jaknikkers heen en troffen we weer de Amerikaanse mentaliteit die ons zo bekend is: hulpvaardig en gastvrij.