Rond 9.30 u. vertrokken we pas uit Ishpeming bij Lake Superiour. Het weer was onbetrouwbaar nat en onder een dreigend laag-rollende wolkenlaag trapten we langs de plassen. Het weer kwam van achteren en haalde ons snel in, zo bleek uit de klodderdikke druppels.
Een laatste kans om te schuilen aan the end of town bood een grote Chevrolet garage. De gapende roldeur stond uitnodigend open en wij reden in regenpak gehaast de enorme ontvangstruimte binnen. We gokten weer goed: gastvrij bood men ons onderdak tegen de regengordijnen. We parkeerden onze druipende rossen naast de glimmende, leukgeprijsde Chevy's. Onze droge redding met spic & span toiletten, warme wachtruimte met koffie in diverse smaken en... choclat chip cookies! Net gebakken volgens het opschrift: "Homemade".We moeten toch een rare indruk maken in onze fietsbroeken met verdikt zweetkruis, de gebruinde benen in korte broek, sliertige haren, natte helm onder de arm en slobberige regenjassen. Niemand die probeerde ons een auto te verkopen of die lastige vragen stelde. Gewoon even genieten van een droge, warme ruimte totdat de buienradar de grote groene vlek brokkelend voorbij liet gaan... We waren welkom. Amerika ten top: de opperste luxe geeft onderdak aan twee half-verzopen Nederlandse fietsers...Da's toch genieten?
Een laatste kans om te schuilen aan the end of town bood een grote Chevrolet garage. De gapende roldeur stond uitnodigend open en wij reden in regenpak gehaast de enorme ontvangstruimte binnen. We gokten weer goed: gastvrij bood men ons onderdak tegen de regengordijnen. We parkeerden onze druipende rossen naast de glimmende, leukgeprijsde Chevy's. Onze droge redding met spic & span toiletten, warme wachtruimte met koffie in diverse smaken en... choclat chip cookies! Net gebakken volgens het opschrift: "Homemade".We moeten toch een rare indruk maken in onze fietsbroeken met verdikt zweetkruis, de gebruinde benen in korte broek, sliertige haren, natte helm onder de arm en slobberige regenjassen. Niemand die probeerde ons een auto te verkopen of die lastige vragen stelde. Gewoon even genieten van een droge, warme ruimte totdat de buienradar de grote groene vlek brokkelend voorbij liet gaan... We waren welkom. Amerika ten top: de opperste luxe geeft onderdak aan twee half-verzopen Nederlandse fietsers...Da's toch genieten?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten