donderdag 25 juni 2015

Mijn laatste foto

Als ik deze foto van een levende zwarte beer genomen zou hebben, dan zou dit mijn laatste foto geweest zijn.
Tot nu toe hebben we helaas geen beren gezien. Er zouden tussen de 15.000 - 19.000 moeten rondlopen in  de dunbevolkte noordelijke kant van Michigan: de Upper Penninsula. Zwarte beren mogen geschoten worden, maar dat jagen is aan strikte regels gebonden. Tot 1925 waren beren vogelvrij en werd er lustig op los geknald. Gelukkig kwam men op tijd tot bezinning en dient men nu aan veel voorwaarden te voldoen. Logische papieren als een wapenvergunning en ID, een cursusje bear hunting en vooral wat je moet doen met het kadaver, als je er eenmaal een hebt omgelegd. Een lijf van 100 - 200 kg versleep je niet effe een dicht bos uit. Je mag geen beren schieten die jongen hebben, aan het zwemmen zijn of hun winterslaap houden, b.v. Goed over nagedacht, lijkt me.
Ietsje minder vind ik het feit dat je eventueel een kruisboog mag gebruiken. Zo'n lobbes strompelt nog wel effe aangeschoten verder met een pijl in zijn pens voordat hij hemelt. Naast de verplichting een zwaar kaliber kogel te gebruiken, lijkt me nòg een regel aan vervanging toe: de minimumleeftijd voor berenjacht is namelijk 10 jaar. Begeleid door een volwassen jager, dat wel. Maar een waterpistool past beter bij deze leeftijd...

1 opmerking:

  1. Hoi Annelies,

    Wat een leuk stukje schrijf je weer. Wij hebben verleden week 8 uur lang op een boot gevaren in Canada. Er waren ons ook beren verzekerd, mooi dus geen ene beer gezien. Dit uitgezonderd de leeuwen en beren die ik soms zelf zie.

    BeantwoordenVerwijderen